Thuishaven staat bekend als dé plek waar Amsterdam feesten buiten de gebaande paden viert. Wanneer Fatboy Slim hier neerstrijkt, weet je dat het een dag wordt die meer voelt als een festival dan een regulier optreden. Vanaf de middag vult het terrein zich langzaam met een mix van locals en liefhebbers uit heel Nederland, allemaal klaar voor de big beat-sound die Norman Cook al decennia groot houdt.

Zijn hits zijn tijdloos: Praise You, Weapon of Choice, Right Here, Right Now. Je kunt er donder op zeggen dat deze nummers langskomen, en iedereen collectief de lucht in gaat. Maar Fatboy Slim staat niet stil in zijn carrière: verwacht ook nieuwe mixes en verrassende edits die het publiek scherp houden. Het is precies die balans tussen nostalgie en vernieuwing die hem nog altijd relevant maakt.
Thuishaven zelf leent zich perfect voor dit soort shows. Het industriële terrein, de open lucht, de schemering die langzaam overgaat in nacht – het geeft de set een extra laag intensiteit. Anders dan in een donkere club voelt het hier groots, rauw en tegelijk persoonlijk, omdat je letterlijk samen onder de lucht danst.
De vibe is altijd ongedwongen. Mensen komen niet in glitterkostuums of op chique, maar in outfits waarin je echt los kunt gaan. Verwacht een energiek, volwassen publiek dat elkaar de ruimte geeft om te dansen. Je drinkt je biertje of cocktail in de buitenbar, haalt een snack bij een van de foodtrucks, en staat vijf minuten later weer midden in de menigte te springen.
De line-up maakt de dag compleet. Naast Fatboy Slim zelf draaien ook namen als Kyra Khaldi, Midas Field, Kasper en Estrella. Zij zorgen voor opbouw en afwisseling, zodat de energie van begin tot eind hoog blijft. Geen moment dat het inzakt, maar een doorlopende golf van beats waar je vanzelf in mee gaat.
“Thuishaven en Fatboy Slim: dit is Amsterdam op volle toeren.”
Wat dit optreden bijzonder maakt, is de setting. Fatboy Slim speelde de grootste festivals ter wereld, maar Thuishaven geeft het een intiemere lading. Je staat dicht bij het podium, ziet de havenkranen oplichten in het donker, en voelt de bass dreunen tot in je borstkas. Het is een herinnering die je als Amsterdammer nog lang bijblijft.