Dana Lixenberg heeft een persoonlijke connectie met De Wallen: ze bracht een deel van haar jeugd door in die buurt en kent de smalle straatjes niet alleen via het oog van een buitenstaander. Toen het Stadsarchief haar vroeg om een fotografisch project te maken over Amsterdam, koos ze bewust voor dit hart van de stad.
Tussen 2021 en 2025 onderdompelde ze zichzelf in de microkosmos van De Wallen: bewoners, sekswerkers, studenten, ondernemers en artiesten. Ze observeerde zonder oordeel en legde momenten vast die vaak onzichtbaar blijven. Het resultaat is een combinatie van intieme zwart-witportretten en monumentale kleurenfoto’s van interieurs, gecombineerd met een video-installatie die ruimte, stilte en aanwezigheid samensmelt.
De tentoonstelling toont niet alleen gezichten, maar toont hoe verbondening en spanning naast elkaar bestaan. De Wallen is een buurt waar toerisme, handel, wonen en werken voortdurend botsen. Lixenberg vangt die botsingen niet als spektakel, maar als zachte, opschuddende momenten: een blik, een deur, een raam met isolatie, maar ook een gesprek, een rug, een familiefoto in een kamer. De stilte in een gangetje spreekt luider dan elk bord.
In de Salonzaal (Tentoonstellingszaal) van het Stadsarchief ontstaat een ruimtelijk samenspel tussen foto, licht en schaduw. De installatie nodigt uit tot vertragen: niet door rust, maar door aandacht. Je ziet niet alleen wat de camera registreerde, maar wat zich achter de oppervlakte afspeelt.
“De tentoonstelling maakt van een drukke buurt een stille plek om echt te kijken.”
“De Wallen” bewijst weer dat een buurt niet gedefinieerd wordt door simplistische beelden, maar door continuïteit, relaties en nuance. Lixenberg nodigt je uit om te luisteren: naar licht, naar ruimtes, naar het leven dat doorgaat.