Geen grote namen op hoog voetstuk, maar gewone levens – en toch nooit gewoon. Een ketelschuurster uit 1796, een visverkoopster, een dienstmeid of een hedendaagse activiste – stuk voor stuk vrouwen wier verhalen ooit onzichtbaar waren – krijgen een lichaam, een woord, een prachtplek.
Alles begon op Internationale Vrouwendag 2024, toen het museum Amsterdammers opriep een ode te schrijven aan een vrouw die de stad betekende. Brieven, gedichten, liedjes, video’s – honderden odes kwamen binnen en vormden de basis voor deze tentoonstelling.
Het resultaat: een persoonlijke en ontroerende tentoonstelling, waarin meer dan honderd vrouwen in beeld komen via museumobjecten én persoonlijke herinneringen. Oude schilderijen, foto’s, uniformen en installaties vermengen zich met nieuw werk van hedendaagse makers. Zo brengt Tyna Adebowale de veelheid van moedertalen op de Dam tot leven via een geluidsinstallatie, en eert Sarah van Sonsbeeck Lau Mazirel met een lichtinterventie die recht in je ziel schijnt.
“Deze tentoonstelling is geen echo uit het verleden, maar fluisterende stemmen die eindelijk gehoord mogen worden.”
De tentoonstelling is vormgegeven door Studio L A – met ruimtes geïnspireerd op vrouwelijke architectuur zoals het Vossius Gymnasium van Marlies Rohmer en het Homomonument van Karin Daan. Voor gezinnen is er een speciaal familiespoor vanaf 6 jaar met audiotour, en scholen kunnen aan de slag met een uitdagend educatieprogramma . Vrouwen van Amsterdam – een ode maakt geschiedenis breekbaar en dichtbij.